Bengali বাংলা

Baycrest কুইে-ফরসপন্স ফেযোরগগভোর টুল

কডয্েন্কশ়োয্ে আক্রান্ত হিায্ন্া বেকক্তর প্রিাশ িরা িোয্লকজাং আিরণগুয্লার প্রকে সাড়া কদয্ে হি়োরকিভার/েকরিযোিারী সঙ্গীয্দরয্ি সাহাযে িরার জন্ে Baycrest কুইি-হরসেন্স হি়োরকিভার টভল তেকর িরা হয়্েয্ে৷
ওহযর্সোইহট যোন্

Baycrest Quick-Response Caregiver Tool ^TM

• Στάδιο 1: Ηρεμήστε (αυτο-ομιλία)
  Είμαστε όλοι άνθρωποι και έχουμε συναισθήματα. Όλοι αντιδρούμε σε καταστάσεις και στα συναισθήματα των άλλων. Το πρώτο βήμα είναι να αφιερώσουμε λίγο χρόνο για να προσπαθήσουμε να ηρεμήσουμε, ώστε να αποφύγουμε να επιδεινώσουμε την κατάσταση. Φυσικά, αυτό μπορεί να είναι δύσκολο να γίνει. Ο φροντιστής μπορεί να απομακρυνθεί για λίγο, να πάρει βαθιές αναπνοές ή να χρησιμοποιήσει κάποια θετική αυτο-ομιλία για να ηρεμήσει και στη συνέχεια να κάνει τα επόμενα βήματα. Οι περισσότεροι από εμάς μπορούμε να καταλάβουμε πότε θυμώνουμε ή απογοητευόμαστε. Το μυστικό είναι να ηρεμήσετε αμέσως και μετά να απομακρυνθείτε.
• Στάδιο 2: Δώστε προσοχή στην αλληλεπίδραση χωρίς να αντιδράσετε άμεσα
  Αυτό το στάδιο έχει ως στόχο να βοηθήσει τον φροντιστή να θυμηθεί ότι το άτομο που ζει με άνοια είναι αναστατωμένο. Είναι καλό να κάνετε πίσω και να ηρεμήσετε, και να κάνετε ένα διάλειμμα πριν αντιδράσετε στο άτομο που ζει με άνοια. Είναι η στιγμή που πρέπει να υπενθυμίσετε στον εαυτό σας ότι το άτομο που ζει με άνοια έχει μια ασθένεια – ο εγκέφαλός του δεν λειτουργεί σωστά και δεν είναι δικό του λάθος. Η συμπεριφορά του δεν είναι σκόπιμη. Το άτομο που ζει με άνοια μπορεί να δυσκολεύεται πολύ να περιγράψει τι χρειάζεται. Ο φροντιστής πρέπει να το θυμάται αυτό: αυτό το άτομο έχει μια εγκεφαλική ασθένεια και είναι στενοχωρημένο γιατί δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί.
  
   
• Στάδιο 3: Σκεφτείτε τα δικά σας συναισθήματα
  Τώρα που ο φροντιστής έχει ηρεμήσει και έχει κάνει ένα σύντομο διάλειμμα για να υπενθυμίσει στον εαυτό του ότι το άτομο έχει μια ασθένεια που επηρεάζει τον εγκέφαλό του, ήρθε η ώρα για λίγη αυτο-ομιλία. Αυτό λέγεται "σκέψη". Ο φροντιστής θα κάνει στον εαυτό του μερικές ερωτήσεις:
  
  1. Τι αισθάνομαι (π.χ., θυμωμένος/η, απογοητευμένος/η, ανήσυχος/η, λυπημένος/η)
  2. Γιατί νιώθω έτσι;
  Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα. Οι φροντιστές πρέπει να σκεφτούν τη δική τους συναισθηματική αντίδραση σε αυτό που συμβαίνει. Αυτό περιλαμβάνει τον προβληματισμό σχετικά με το πώς τα συναισθήματα και η απόκριση κάποιου μπορούν να επηρεάσουν το άτομο που ζει με άνοια. Προσπαθώντας να απαντήσει σε αυτές τις δύο ερωτήσεις, ο φροντιστής μπορεί να αρχίσει να σκέφτεται την κατάσταση και στη συνέχεια να αναζητήσει τρόπους πώς να απαντήσει καλύτερα στο άτομο που ζει με άνοια.
• Στάδιο 4: Δείξτε ενσυναίσθηση στα συναισθήματα του άλλου ατόμου

  Η ενσυναίσθηση είναι όταν κάποιος προσπαθεί να καταλάβει πώς νιώθει ο άλλος. Τώρα ήρθε η ώρα να εξετάσουμε τι αισθάνεται το άτομο που ζει με άνοια. Λίγη ακόμα αυτο-ομιλία:
  
  1. Τι νιώθει το άλλο άτομο;
  2. Γιατί αισθάνεται έτσι το άλλο άτομο;
  ώρα που ο φροντιστής έχει ηρεμήσει (βήμα 1), θυμήθηκε ότι οι συμπεριφορές είναι ακούσια συμπτώματα μιας ασθένειας (βήμα 2) και έλαβε υπόψη τα δικά του/της συναισθήματα (βήμα 3) και τα συναισθήματα του ατόμου που ζει με άνοια (βήμα 4), ο φροντιστής μπορεί τώρα να προσπαθήσει να καταλάβει τι θέλει ή τι χρειάζεται το άτομο που ζει με άνοια και να ανταποκριθεί με ένα υποβοηθητικό, συμπονετικό τρόπο.

• Στάδιο 5: Ανταποκριθείτε
  Οφροντιστής μπορεί τώρα να προσπαθήσει να καταλάβει τι θέλει ή τι χρειάζεται το άτομο που ζει με άνοια και να ανταποκριθεί με πιο υποστηρικτικό τρόπο και ενσυναίσθηση.